سایت دلتاریک

ﺩﻭ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎ ﮐﻪ ﻫﺮﺩﻭ ﻋﯿﻨﮏ ﻫﺎﯼ ﺗﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺳﺎﯾﺮ ﺧﺪﻣﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ،ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺼﺎﯾﯽ ﺳﻔﯿﺪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﯾﮏ ﺳﮓ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻭ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﺷﺪﻧﺪ، ﺻﺪﺍﯼ ﺧﻨﺪﻩ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ ﻓﻀﺎ ﺭﺍ ﭘﺮ ﮐﺮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺗﻌﺠﺐ ﺩﻭ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮐﺎﺑﯿﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺧﺪﻣﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯ، ﺍﻋﻼﻡ ﻣﺴﯿﺮ ﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻓﺮﻭﺩ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ، ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﮐﻤﺮﺑﻨﺪﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ. ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻝ، ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﺳﺪ ﻭ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺷﻮﺧﯽ ﯾﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺗﻌﺠﺐ ﻭ ﺗﺮﺱ ﺁﻧﻬﺎ، ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﻧﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﺮﻓﺖ. ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮ ﺗﺮﺱ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﺑﺎﻧﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻭ ﭼﺮﺥ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻟﺒﻪ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺟﯿﻎ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎﺩﯼ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﺭ ﮐﺎﺑﯿﻦ ﺧﻠﺒﺎﻥ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺧﻠﺒﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ : ﺑﺎﺏ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭﺯﺍ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﺴﺎﻓﺮﻫﺎ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺩﯾﺮﺗﺮ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺟﯿﻎ ﺯﺩﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ... ﻭ ﺍﻭﻥ ﻭﻗﺘﻪ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﻣﻮﻥ ﺗﻤﻮﻣﻪ...